Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
płynnie — płynnieej przysłów. od płynny (tylko w zn. 2, 3 i 4) a) w zn. 2: Poruszać się lekko, płynnie. Samolot wystartował płynnie, bez wstrząsów. b) w zn. 3: Mówić płynnie po angielsku, po francusku. Płynnie odczytać tekst. c) rzad. w zn. 4: Sytuac … Słownik języka polskiego
książka — 1. Mówić jak z książki «mówić płynnie, potoczyście lub używać wyszukanych słów»: (...) mówił jak z książki, nie wiem, czy wszystko zapamiętałem (...). Roz bezp 1999. 2. Pożerać, połykać książki «czytać chciwie, szybko duże ilości książek»: Drugą… … Słownik frazeologiczny
biegle — biegleej «sprawnie, ze znajomością rzeczy, z wprawą, płynnie» Mówić biegle po angielsku … Słownik języka polskiego
ciągły — 1. «dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny; stale się powtarzający, stały» Dźwięki ciągłe. Praca, produkcja ciągła. Ciągły ruch. Ciągłe podróże, zabawy. Ciągły ogień artyleryjski. Działanie,… … Słownik języka polskiego
czytać — ndk I, czytaćam, czytaćasz, czytaćają, czytaćaj, czytaćał, czytaćany «przebiegając wzrokiem po napisanych lub wydrukowanych literach albo innych symbolach, formułować w umyśle lub na głos odpowiadające im dźwięki językowe; zapoznawać się z… … Słownik języka polskiego
książka — ż III, CMs. książkażce; lm D. książkażek 1. «pewna liczba złożonych, zbroszurowanych i oprawionych arkuszy papieru, zadrukowanych tekstem literackim, naukowym lub użytkowym; dzieło wydane lub przeznaczone do wydania w tej postaci; tekst… … Słownik języka polskiego
legato — ndm muz. «określenie wykonawcze: łącząc kolejne dźwięki tak, by jeden płynnie przechodził w następny» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego
płyn — m IV, D. u, Ms. płynnie; lm M. y «w fizyce: ciecz lub gaz, ciało nie mające określonego kształtu, przyjmujące kształt zbiornika, do którego jest wprowadzone; ogólnie: ciało ciekłe, ciecz» Bezbarwny, bezwonny, cuchnący, mętny, przezroczysty,… … Słownik języka polskiego
posuwisty — 1. «polegający na posuwaniu się dużymi krokami, ale powoli i płynnie» Posuwisty chód. Posuwisty taniec. 2. techn. «posuwający się, służący do posuwania czegoś; posuwowy» ∆ Ruch posuwisty «ruch ciała sztywnego, przy którym tory wszystkich punktów… … Słownik języka polskiego
